De viering van het boeddhistische nieuwjaar begint op de laatste dag van de hindoe maand Chaitra. Meestal is dat de eerste volle maan in april in theravado landen (landen die de oorspronkelijke boeddhistische leer en regels navolgen) zoals Birma, Thailand, Sri Lanka, Cambodja en Laos. In mahayana (dit is de leer in het boeddhisme die er van uit gaat dat in wezen ieder mens een Boeddha in aanleg is) landen echter begint het nieuwe jaar op de eerste volle maan in januari. Chinezen, Vietnamezen en Koreanen vieren het nieuwe jaar op de tweede volle maan in januari of de eerste in februari en de Tibetanen nog weer een maand later.  In Tibet wordt nieuwjaar niet echt groots gevierd. De geboorte van Boeddha (Wesak  of Boeddhadag) is voor hen één van de belangrijkste feesten.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Op deze donderdag voor Pasen wordt de laatste avondmaaltijd herdacht die Jezus met zijn twaalf discipelen hield. ’s Nachts werd Jezus in de hof van Getsemané verraden door Judas Iskariot, één van zijn leerlingen. Judas leverde Jezus voor dertig “zilverlingen” uit aan de joodse religieuze leiders in Jeruzalem. Zij beschuldigden Jezus van godslastering omdat hij zich Gods zoon noemde en in Gods naam zonden vergaf. Na de overval in de hof van Getsemané werd Jezus door de joodse hogepriester Kajafas verhoord en daarop door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus ter dood veroordeeld. Op Witte Donderdag vindt ’s avonds in de kerken de eucharistie (rooms-katholieken) of de instelling van het avondmaal (protestanten) plaats. De gelovigen eten op deze avond brood en drinken wijn. Het brood verwijst naar Jezus’ lichaam, de wijn naar het bloed dat Jezus offerde omwille van het heil van de mensen. Door het avondmaal zullen de christenen Jezus en zijn dood blijven herdenken. De naam Witte Donderdag verwijst naar het witte gewaad dat de priester tijdens de eucharistie-viering draagt. Witte Donderdag wordt ook zo genoemd naar de liturgische kleur van die dag en herinnert wellicht ook aan het bedekken van het kruisbeeld met een witte doek.