Op de 1ste dag van de tiende maand, viert men het Suikerfeest (Id-al-Fitr) het feest van het breken van de vasten; het einde van de Ramadan. Het exacte begin is afhankelijk van het verschijnen van de sikkel van de nieuwe maan. De hier gegeven datum is de datum van de volle dag. Het Suikerfeest begint op de dag ervoor bij zonsondergang. Het Suikerfeest, ook wel het kleine feest (Turks: Şeker Bayramı), is de uitbundigste gebeurtenis in het islamitisch jaar. Na dertig dagen overdag niet gegeten, gedronken, gerookt of gevreeën te hebben wordt de traditionele vastenmaand afgesloten.

Op de laatste dag van de vastenmaand Ramadan gaat vrijwel iedere moslim op de wereld naar een moskee voor het uitspreken van het feestgebed. Na het gebed omhelst men elkaar en kan het feest beginnen. Kinderen kussen de hand van hun ouders en brengen die naar hun voorhoofd. Het feest duurt vaak meerdere dagen, want er wordt aan veel mensen gedacht c.q. een bezoek gebracht; buren, familie, vrienden, arme mensen en ook de dode mensen worden niet vergeten. Er wordt wel gezegd dat het motto van dit feest ‘zoet eten, zoet praten’ is. Deze dag is dan ook de gelegenheid om ruzie of conflicten van de afgelopen tijd uit of goed te praten. Er mag weer overdag gegeten worden en dat wordt dan ook overvloedig gedaan.

Dit is de 27ste en allerheiligste nacht van de islamitische vastenmaand Ramadan. Ook wel genoemd ‘de waardevolle nacht’ of ‘nacht van de goddelijke beschikking’, soms ook vertaald als ‘nacht van goddelijke maat der dingen’. In deze nacht bracht de engel Jibrail de eerste openbaring van de heilige koran (het heilige boek van de moslims) over aan de profeet Mohammed.

De officiële naam de dag luidt: Jom Hashoa whagewoera – de dag van vernietiging en heldendom (het laatste om aandacht te schenken aan de verzetsdaden tegen de nazi’s). In de liturgie wordt niet stilgestaan bij deze datum. Het is de dag van de herdenking van de “sjowa”, de vernietiging van de zes miljoen Europese joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op Jom Hashoa staat men stil bij de mensen die tijdens het nazistische regime zijn vermoord en bij de invloed van de “sjowa” op het Joodse volk. Jom Hashoa valt elk jaar op 27 Nisan.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

De paasperiode begint 40 dagen voor Pasen met Aswoensdag. Het uitgangspunt voor het begin van deze periode is voor de westerse christenheid de paaszondag, die valt op de eerste zondag na de volle maan na het begin van de lente (21 maart). Dit is de reden dat Pasen elk jaar op een andere datum valt. De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd voor Pasen, is voor veel christenen een periode van versobering, vasten en bezinning. Pasen is het belangrijkste feest van de christelijke traditie. De kerkdiensten kennen in alle stromingen een grote uitbundigheid. Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf op de derde dag na zijn kruisiging.

De tweede dag van de grote feesten heeft te maken met de wens altijd samen te vallen met de viering in Jeruzalem. Door de tweede dag is er – gezien het tijdsverschil – altijd een overlapping met het Joodse paasfeest Pesach.

Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Later dienden de eieren voor de katholieken ook om na de 40-daagse vastenperiode weer op krachten te komen.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

De paasperiode begint 40 dagen voor Pasen met Aswoensdag. Het uitgangspunt voor het begin van deze periode is voor de westerse christenheid de paaszondag, die valt op de eerste zondag na de volle maan na het begin van de lente (21 maart). Dit is de reden dat Pasen elk jaar op een andere datum valt. De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd voor Pasen, is voor veel christenen een periode van versobering, vasten en bezinning. Pasen is het belangrijkste feest van de christelijke traditie. De kerkdiensten kennen in alle stromingen een grote uitbundigheid. Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf op de derde dag na zijn kruisiging. Pasen was vroeger ook een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Veel paasgebruiken zijn afgeleid van dit niet-christelijke lentefeest, zoals het rapen van eieren. Later dienden de eieren voor de katholieken ook om na de 40-daagse vastenperiode weer op krachten te komen.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Stille Zaterdag (ook wel Paaszaterdag) herinnert aan de periode dat Christus dood in het graf lag. Het is tevens de laatste dag van de vastentijd, die 40 dagen eerder begon op Aswoensdag. In afwachting van de volgende paasmorgen heerst dan in het kerkelijk leven stilte. Christenen herdenken met Pasen de herrijzenis van Jezus uit het graf op de derde dag na zijn kruisiging. In veel kerken wordt in de nacht van Stille Zaterdag op Paaszondag een wake gehouden. Aan het einde van deze wake wordt de Paasdag met feestelijk gezang begroet.

Jaarlijks op de 8e dag van de 4e Chinese maanmaand (meestal in mei) wordt door de boeddhisten die de Chinese kalender volgen de geboorte van de Boeddha herdacht.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Op deze dag wordt in kerkdiensten de kruisiging van Jezus herdacht. De klokken luiden voor aanvang van de dienst niet, als teken van rouw. Goede Vrijdag wordt “goed” genoemd omdat de christenen geloven dat Christus’ vrijwillige dood betekende dat God zich om het menselijk lijden bekommerde en het zelf op zich nam. Belijdende rooms-katholieken eten op deze dag geen vlees. Het christendom is met name gebaseerd op het leven en lijden én de opstanding uit de dood van Jezus Christus. Goede Vrijdag is dan ook de meest indrukwekkende dag voor christenen want op deze dag gedenkt men de kruisdood van Jezus van Nazareth. Op deze dag komen de christelijke gemeenschappen gewoonlijk om drie uur ’s middags samen om Jezus’ sterfdag te herdenken. In veel kerken houdt men dan een kruiswegviering. De dag staat in het teken van droefheid; maar bij alle rouw is er toch ook een beginnende vreugde om wat volbracht wordt.

De viering van het boeddhistische nieuwjaar begint op de laatste dag van de hindoe maand Chaitra. Meestal is dat de eerste volle maan in april in theravado landen (landen die de oorspronkelijke boeddhistische leer en regels navolgen) zoals Birma, Thailand, Sri Lanka, Cambodja en Laos. In mahayana (dit is de leer in het boeddhisme die er van uit gaat dat in wezen ieder mens een Boeddha in aanleg is) landen echter begint het nieuwe jaar op de eerste volle maan in januari. Chinezen, Vietnamezen en Koreanen vieren het nieuwe jaar op de tweede volle maan in januari of de eerste in februari en de Tibetanen nog weer een maand later.  In Tibet wordt nieuwjaar niet echt groots gevierd. De geboorte van Boeddha (Wesak  of Boeddhadag) is voor hen één van de belangrijkste feesten.

Pesach valt in de maand Nissan (maart/april) en is één van de 3 pelgrimsfeesten. Men viert de uittocht uit Egypte door het eten van matzes en het niet eten van chameets (gegiste deegwaren). Vaak wordt het hele huis onderworpen aan een grondige schoonmaak op zoek naar chameets, dat alles omvat waar gist in zit of zou kunnen gisten. Op de eerste avonden (Seider genoemd) wordt het verhaal van de slavernij en de uittocht verteld aan de hand van de Haggada, het boek waarin dit uitgebreid aan de orde komt. Op tafel staat een Seiderschotel met daarop een lamsbeentje, bittere kruiden (Maror), een mengsel van rozijnen, appels en zoete rode wijn (Charoset), een gebraden ei, zout water. En 3 matzes. Alles symboliseert een deel van het bevrijdingsverhaal. Het zijn vaak lange, leerzame en gezellige avonden met heerlijk eten en talrijke traditionele liederen zoals het beroemde Ma Nisjtana (‘wat is het verschil’) iets wat meestal het jongste kind zingt. Voor de dagen van Pesach bestaan talloze recepten (zonder gist en dus vaak met matzemeel of aardappelmeel).

Op deze donderdag voor Pasen wordt de laatste avondmaaltijd herdacht die Jezus met zijn twaalf discipelen hield. ’s Nachts werd Jezus in de hof van Getsemané verraden door Judas Iskariot, één van zijn leerlingen. Judas leverde Jezus voor dertig “zilverlingen” uit aan de joodse religieuze leiders in Jeruzalem. Zij beschuldigden Jezus van godslastering omdat hij zich Gods zoon noemde en in Gods naam zonden vergaf. Na de overval in de hof van Getsemané werd Jezus door de joodse hogepriester Kajafas verhoord en daarop door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus ter dood veroordeeld. Op Witte Donderdag vindt ’s avonds in de kerken de eucharistie (rooms-katholieken) of de instelling van het avondmaal (protestanten) plaats. De gelovigen eten op deze avond brood en drinken wijn. Het brood verwijst naar Jezus’ lichaam, de wijn naar het bloed dat Jezus offerde omwille van het heil van de mensen. Door het avondmaal zullen de christenen Jezus en zijn dood blijven herdenken. De naam Witte Donderdag verwijst naar het witte gewaad dat de priester tijdens de eucharistie-viering draagt. Witte Donderdag wordt ook zo genoemd naar de liturgische kleur van die dag en herinnert wellicht ook aan het bedekken van het kruisbeeld met een witte doek.

Viering van de geboortedag van de apengod Hanuman. Hij was de trouwe volgeling en helper van Rama uit de Ramayana. Na Ram is, onder Hindoes, Hanuman de meest populaire godheid. Zijn populariteit dankt hij aan zijn alom in het epos Ramayana uitvoerig beschreven daden van moed en beleid en aan zijn edele eigenschappen van trouw en kuisheid. Hij wordt als de meest ideale aanhanger en als trouwe, onbaatzuchtige en toegewijde dienaar van Ram beschouwd. Door de vrome Hindoe wordt hij aangeroepen als beschermer tegen en als verdrijver van kwade geesten en demonen.

Op de vooravond van Pesach wordt over de uittocht uit Egypte verteld en wordt er gegeten van voedsel waardoor je aan die tijd moet terugdenken, bijvoorbeeld het bittere mierikswortel. Daarna worden er lekkere dingen gegeten.

Op deze dag wordt de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem herdacht. De vele pelgrims, die vanwege Pesach (het joodse feest van de ongezuurde broden) in de stad waren, verwelkomden hem met palmtakken. Al in de middeleeuwen kenden veel Europese steden palmpaasprocessies, waarin Jezus’ intocht in Jeruzalem werd nagebootst. Optochten van kinderen die achter een fanfarekorps aanlopen en in hun hand een palmpasenstok houden, zijn hier een overblijfsel van. De palmpasenstokken zien er per regio anders uit, maar dragen vaak een haantje van brood, groene takjes, gekleurde eieren, slingers en kransen met snoep. Op deze dag begint voor de Christenen de Goede Week (ook wel Stille Week, Heilige Week, Grote Week of lijdensweek genoemd). Deze begint op Palm- of Passiezondag, de zesde zondag van de veertigdagentijd en eindigt met Paaszaterdag. Het doel van de Goede Week is de overweging van het lijden en sterven van Christus. De laatste dagen van de Goede Week (Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag) vormen het hoogtepunt van de voorbereiding op Pasen. De benaming “Goede” Week verwijst naar het gegeven dat de dood dankzij Jezus definitief overwonnen is. Lange tijd mochten tijdens de Goede Week – en dat gold ook voor de daarop volgende paasweek – geen zware lichamelijke werkzaamheden worden verricht. Bij het begin van de Goede Week (op Palmzondag) is er de palmwijding. Deze herinnert aan het gejuich waarmee men Jezus bij zijn intocht ontving.