Sint Michaël is een christelijk herfstfeest dat tegenwoordig steeds meer als een oogstfeest gezien mag worden. Het Concilie van Mainz heeft in 813 besloten dat 29 september een feestdag is voor de aartsengel Michaël en alle andere engelen. Voor deze datum is gekozen omdat er op deze dag een basiliek in Rome gewijd werd aan de aartsengel Michaël. Hij was enkele maanden tevoren op deze plek verschenen.

Michaël was de aanvoerder van de hemelse engelen tegen de duivel en andere duistere figuren. Hij begeleidde de zielen van de overledenen in het hiernamaals, hij stortte de zondaars hierbij in het vagevuur terwijl de anderen naar de hemel gingen. Tevens kondigde hij de dood van de Heilige maagd aan en vocht met de duivel om het lichaam van de overleden Mozes.

Tegenwoordig viert men met Sint Michaël het oogstfeest, deze dag is de laatste dag dat men appelen plukken kan. Men dankt Sint Michaël voor de goede oogst zodat men de dorre en doodse wintermaanden door kan komen. Speciaal op dit feest wordt het Michaëlsbrood gebakken. Tevens is het een feest dat oproept tot innerlijke moed waarbij men gevaren zoals eenzaamheid bestrijden moet. En eenzaamheid is een van de verleidingen die in de winter periode toe kunnen slaan.

Periode van twee weken in de donkere (Krisjna Paksja) helft van de maand Asvina waarin de overleden ouders en familieleden (pitries) herdacht worden. Er worden diensten en ceremonies gehouden, waarbij de dodenoffers (straaha’s) centraal staan.

Hindoes hebben verplichtingen ten opzichte van de ouders en voorouders, de Pitri-rina. De schuld aan de ouders lost men af door hen in hun oude dag te voorzien en hen te eren tijdens erediensten, poedja’s. Een restschuld lost men af met Pitri Poedja. De voorouders krijgen voedsel en bloemen als offergaven en er worden mantra’s opgezegd. De voorouders zullen dan in het komende jaar instaan voor het welzijn van hun nakomelingen.

De offerplechtigheden worden sjhraadh genoemd, wat zoveel wil zeggen als ‘eerbied’. De religieuze voorschriften luiden dat de oudste zoon de offerplicht uitvoert. Daarom is het belangrijk voor hindoes om een zoon te hebben. De zoon wordt vaak door een pandit bijgestaan.

Rosj HaSjana is het Joodse Nieuwjaar.  De eerste maand van het nieuwe jaar is vooral een spiritueel nieuw begin waar ernst en vreugde elkaar afwisselen.  Vergeving en verzoening staan centraal in de dagen van Rosj HaSjana tot Jom Kipoer (Grote Verzoendag). Men staat stil bij het herstellen van de medemenselijke relaties. Zoete eetwaren als stukjes appel met honing worden gegeten en men wenst elkaar een ‘Sjana Tova Oemetoeka’, ‘een goed en zoet jaar’.

Rosj HaSjana is het Joodse Nieuwjaar.  De eerste maand van het nieuwe jaar is vooral een spiritueel nieuw begin waar ernst en vreugde elkaar afwisselen.  Vergeving en verzoening staan centraal in de dagen van Rosj HaSjana tot Jom Kipoer (Grote Verzoendag). Men staat stil bij het herstellen van de medemenselijke relaties. Zoete eetwaren als stukjes appel met honing worden gegeten en men wenst elkaar een ‘Sjana Tova Oemetoeka’, ‘een goed en zoet jaar’.

Vanavond begint Soekot. Soekot (Loofhuttenfeest) is één van de drie pelgrimsfeesten (naast Pesach en Sjawoeot) en begint op de 15e van het nieuwe jaar bij volle maan. Men bouwt een soeka (loofhut) waarbij men door de dakbedekking heen de lucht moet kunnen zien. Zeven dagen woont men hierin, maar vaak eet men er vooral in.  Het volk Israël verbleef 40 jaar in de woestijn en woonde in loofhutten. Men was aangewezen op de zorg van de Allerhoogste die het volk voorzag van manna en water. Dit diepe vertrouwen viert men tijdens Soekot. Gastvrijheid staat ook tijdens dit feest hoog in het vaandel. Naast de loofhut is er de Loelav, bestaande uit 3 verschillende plantensoorten en de Etrog (citrusvrucht). De Loelav symboliseert de eenheid en verbondenheid van het Joodse volk. De Loelav wordt tijdens de diensten in de synagoge gebruikt.

Mawlid an-Nabi (Geboortedag Mohammed) begint officieel de voorgaande avond bij zonsondergang. Op deze dag vieren moslims de geboortedag van de profeet Mohammed: Mevlid Kandili (Turks), Moeloed an-nabi (Marokkaans) of Milaad en-nabi (Surinaamse en Molukse moslims).

Mohammed werd geboren in ± 570 van onze jaarrekening. Die gebeurtenis wordt door alle moslims uitbundig gevierd. Er wordt speciaal (zoet) eten bereid en gezongen. Dit gebruik hangt nauw samen met het spreekwoordelijke Arabische ‘zoet eten en zoet denken’. Het consumeren van zoetigheid staat voor moslims symbool voor de positieve manier van denken over de profeet. Veel gelovigen gaan ’s avonds naar de moskee. Daar wordt dan gesproken over de profeet, over het islamitische geloof en er wordt uit de Koran gelezen.

Turken noemen deze dag waarop Mohammed werd geboren Mevlid Kandili. Mevlid betekent ‘geboorte’, Kandili ‘kandelaar’. Dit laatste woord verwijst naar het Turkse gebruik om op bijzondere feestdagen ’s avonds in de moskee alle lichten aan te steken. Turken eten op ‘de Verlichte Nacht van de Geboorte’ vaak een kom griesmeel met boter en honing. Dit was volgens de overlevering het lievelingsgerecht van Mohammed.

Vanavond begint Rosj HaSjana. Rosj HaSjana is het Joodse Nieuwjaar.  De eerste maand van het nieuwe jaar is vooral een spiritueel nieuw begin waar ernst en vreugde elkaar afwisselen.  Vergeving en verzoening staan centraal in de dagen van Rosj HaSjana tot Jom Kipoer (Grote Verzoendag). Men staat stil bij het herstellen van de medemenselijke relaties. Zoete eetwaren als stukjes appel met honing worden gegeten en men wenst elkaar een ‘Sjana Tova Oemetoeka’, ‘een goed en zoet jaar’.

De Heilige Kruisverheffing is een feest in de liturgie van de Katholieke kerk. Het wordt eveneens gevierd in de Oosterse orthodoxie. De oorsprong van dit feest ligt in de jaarlijkse viering van de kerkwijding van de basiliek van het Heilig Graf in Jeruzalem, die samenviel met de vondst van het Heilig Kruis door Sint-Helena. De wijding vond plaats op 13 september 335. Deze basiliek staat volgens de overlevering op de plaats waar Christus tussen kruisdood en verrijzenis lag opgebaard. Gedurende het jaarlijkse kerkwijdingsfeest werd het kruis aan het volk getoond. Volgens de traditie heeft aan dit kruis Jezus geleden. Het kruis is volgens de traditie gevonden door Helena, moeder van Constantijn de Grote, die rond 324 naar Jeruzalem pelgrimeerde.

Jom Kipoer is de heiligste dag van het Joodse jaar en valt op de 10e dag van het nieuwe jaar. Op deze dag is men veelal bijeen in de synagoge, en vraagt men vergeving van de Allerhoogste voor alles wat men in het afgelopen jaar verkeerd gedaan heeft. Vaak eet men direct na het einde van deze serieuze maar tegelijk ook feestelijke dag een uitgebreide maaltijd samen met familie en vrienden.  Dit noemt men ‘aanbijten’. Traditioneel staat in Nederland vaak haringsalade op het menu.

Maria Geboorte is een Maria-feest in de Latijnse en de Orthodoxe Kerk. De Orthodoxie viert Maria’s geboorte met een aparte liturgie, in de Katholieke Kerk geldt het als feest en wordt gevierd zonder octaaf.

Verering van de god Ganesh, bekend geworden als de melkdrinkende godheid. In sommige streken van India is dit feest zeer populair. Ganesha of Ganesh is de god met het olifantenhoofd. Hij neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen.